5 προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο που πρέπει να βάλουμε στη ζωή μας

Η πρόληψη αναδεικνύεται στις σύγχρονες κοινωνίες ως ένα από τα πολυτιμότερα εργαλεία στη θεραπευτική προσέγγιση του καρκίνου και άλλων σοβαρών ασθενειών. Γι΄ αυτό και οι προληπτικές εξετάσεις θεωρούνται καταλυτικής σημασίας, αφού εντοπίζοντας εγκαίρως έναν καρκίνο, στα πρώτα του στάδια, δίνουν στους θεράποντες ιατρούς τη δυνατότητα να τον αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, συνιστώνται για ενήλικες μέσου κινδύνου τακτικές εξετάσεις για καρκίνο του μαστού, καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και καρκίνο του παχέος εντέρου, καθώς επιστημονικά στοιχεία καταδεικνύουν πως οι εν λόγω εξετάσεις μπορούν στην κυριολεξία να σώσουν ζωές. Όσον αφορά στον καρκίνο του προστάτη και τον καρκίνο του πνεύμονα η βαρύτητα των ωφελειών της ανίχνευσής τους είναι μεγάλη, εξαρτάται όμως και από άλλους μεμονωμένους παράγοντες και γι’ αυτό καθίσταται περισσότερο περίπλοκη.

Σε κάθε περίπτωση η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία κρίνει ως επιτακτικής ανάγκης την ενημέρωση και την τακτική επικοινωνία με τους ιατρούς, που με τη σειρά τους θα προτείνουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις τόσο σε επίπεδο προληπτικών εξετάσεων όσο και θεραπευτικών επιλογών.

Οι 5 must do προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο

Ποιες είναι όμως οι προληπτικές εξετάσεις του καρκίνου που πρέπει να εντάξουμε στη ζωή μας;

1. Καρκίνος του μαστού: Η μαστογραφία θεωρείται η πλέον ενδεδειγμένη εξέταση για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και πρέπει να μπαίνει στη ζωή της γυναίκας από την ηλικία των 40 ετών, εφόσον δεν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Στην περίπτωση που υπάρχει περιστατικό καρκίνου στην οικογένεια, η μαστογραφία θα πρέπει να ξεκινά μια δεκαετία νωρίτερα.

Στις ηλικίες των 40-49 ετών η μαστογραφία θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε ένα με δύο χρόνια, ανάλογα και με τις συμβουλές του γιατρού για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο επανέλεγχος θα πρέπει να γίνεται τακτικότερος από τα 50 έτη και έπειτα, με τη συχνότητά του να πέφτει στον έναν χρόνο. Η ανάγκη αυτή υπαγορεύεται από το γεγονός πως τα 2/3 των καρκίνων του μαστού εντοπίζονται σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία.

2. Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας: Το τεστ Παπανικολάου είναι μια εξέταση που μπαίνει στην ηλικία της γυναίκας από την ηλικία των 21 ετών και πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 χρόνια μέχρι τα 65 χρόνια. Η συχνότητα βέβαια εξαρτάται από την περίπτωση και τα όσα συστήνει ο γυναικολόγος, με τις γυναίκες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας να χρειάζονται τακτικότερη εξέταση.

3. Καρκίνος του παχέος εντέρου: Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ιάσιμος, αρκεί να διαγνωστεί στα πρώτα του στάδια. Μάλιστα, η αποτελεσματική του αντιμετώπιση, εφόσον εντοπιστεί εγκαίρως, ξεπερνά ακόμα και το 90%, γι’ αυτό και η τακτική ορθοπρωκτική εξέταση είναι καταλυτικής σημασίας. Η εν λόγω εξέταση πρέπει να ξεκινά στην ηλικία των 50 ετών όσον αφορά άτομα με μέσο κίνδυνο, και σε μικρότερες ηλικίες για άτομα με οικογενειακό ιστορικό ή άλλους παράγοντες κινδύνου. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο γιατρός θα αποφασίσει πότε θα πρέπει η ορθοπρωκτική εξέταση να ενταχθεί στη ρουτίνα των εξετάσεων ενός ενήλικα. Μεταξύ των εξετάσεων για την ανίχνευση του καρκίνου του παχέος εντέρου η κολονοσκόπηση είναι η πιο συνηθισμένη.

4. Καρκίνος του πνεύμονα:  Η σάρωση CT χαμηλής δόσης (LDCT) είναι μια αξιόπιστη απεικονιστική εξέταση για τον καρκίνο του πνεύμονα ειδικά για άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο νόσησης. Ως τέτοια άτομα θεωρούνται ενεργοί καπνιστές ή καπνιστές που έχουν σταματήσει το κάπνισμα τα τελευταία 15 χρόνια, ηλικίας 55 έως 74 ετών, που καταναλώνουν ή κατανάλωναν κατά μέσο όρο ένα πακέτο την ημέρα για 30 χρόνια ή δύο πακέτα την ημέρα για 15 χρόνια.

5. Καρκίνος του προστάτη: Για τον εντοπισμό του καρκίνου του προστάτη προτείνεται ένας συνδυασμός συστηματικών εξετάσεων. Η πιο γνωστή και απλή εξέταση που βοηθά στην έγκαιρη διάγνωση είναι η δακτυλική εξέταση από το ορθό, που δίνει μια γρήγορη και σε έναν βαθμό αξιόπιστη πληροφορία για τη νόσο.

Επίσης, η μέτρηση του PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο) δίνει προειδοποιητικά σημάδια για τον καρκίνο του προστάτη, χωρίς όμως να σημαίνει πως αν αυξηθεί, υπάρχει κακοήθεια, καθώς μια αύξηση μπορεί να παραπέμπει στην καλοήθη υπερτροφία, αλλά και σε φλεγμονές του προστάτη. Για ακόμα ακριβέστερη διάγνωση αρχόμενων αλλοιώσεων στον προστάτη συστήνεται το διορθικό υπερηχογράφημα, ενώ η βιοψία είναι η τελική εξέταση που θέτει τη διάγνωση χωρίς καμιά αμφιβολία, δεν απαιτεί νάρκωση και ο κίνδυνος επιπλοκών της είναι ελάχιστος.